DE WIJK – Na de stap vooruit tegen De Pein staat 11 februari Roreko 1 op het programma. De derde avondwedstrijd van het seizoen. De vorige twee avondwedstrijden tegen Olympia en WSS verliepen niet helemaal volgens plan. Beide wedstrijden kon Zunobri niks inbrengen en werden dan ook met ruime cijfers verloren. Driemaal is scheepsrecht. Met de stijgende lijn terug in het team, een doel waar iedereen achter staat, en een dutje tijdens de lange rit naar De Wijk, fluit scheidsrechter W. Keizer voor het begin.

Al vroeg in de wedstrijd krijgt Roreko een vrije bal en daar is de 1-0. Aan de andere maakt Karlijn Suurd de eerste voor Zunobri, 1-1. So far, so good. Tot Roreko van afstand tot 4-1 komt. De spelers worden even wakker geschud en moeten toch echt een tandje bij zetten.

Ja hoor, Karlijn met haar tweede, Simone Veenstra met haar eerste en Zunobri is alweer terug in de wedstrijd, 4-3. Geen vuiltje aan de lucht.
5-3 Roreko, vakwissel. Karlijn is weer aan de beurt. Zij weet niet van ophouden en maakt alweer haar derde van de wedstrijd. Ook het 100^e doelpunt van Zunobri dit zaalseizoen, een mooie mijlpaal, maar de wedstrijd is nog lang niet gespeeld.

Tijdens de trainingen is het doel gesteld om tegen Roreko en Vitesse van de vier helften die gespeeld worden, ten minste één daarvan te winnen. Met de inzet, het geloof en het geduld bij de spelers, lijkt de ploeg goed op weg te zijn.

Roreko weet dan toch weer de voorsprong uit te breiden tot drie doelpunten, 7-4. Het doorzettingsvermogen wordt getest om deze helft nog te kunnen winnen. Waar het team nog tevreden was met een 8-11 score voor de eerste helft in de thuiswedstrijd tegen Roreko, is dat nu zeker niet het geval. Dit laat nog maar eens zien hoe de ploeg gegroeid is tijdens het seizoen. ‘De ondergrens is hoger komen te liggen’, is inmiddels gedoopt tot de quote van het jaar.

Tjeerd de Jong neemt het team op sleeptouw en scoort, van ver, de 7-5. 8-5, van ver, Roreko. Karlijn gaat rustig door met scoren, haar vierde, en de 8-6. Fred Pera voor de 8-7. Simone de 8-8. In een mum van tijd staan beide ploegen op gelijke hoogte. Het genot straalt van de spelers, het lijkt bijna ongeloof. Zou het doel direct behaald worden in de eerste helft?

Roreko verpest het feestje, 9-8. Met nog een paar minuten te gaan, mag Karlijn klaarstaan voor een vrije bal. Natuurlijk scoort zij, nummer vijf, in alleen al de eerste helft. Zo begint en eindigt de eerste helft met een vrije bal.

Coach Willem Pera vindt het geen briljante wedstrijd. Er worden nog wat slordige fouten gemaakt, een paar tegendoelpunten hadden makkelijk voorkomen kunnen worden. Desondanks staat er 9-9 op het scorebord. De tweede helft de puntjes op de i zetten. De tweede helft winnen en met de punten naar huis. Iedereen heeft door dat dit dan eindelijk de wedstrijd is waarbij dat mogelijk is.

Of het nou de zenuwen zijn? Of dat Roreko toch net de betere ploeg is? Zij beginnen in ieder geval de tweede helft sterker, 11-9. Met vijf doelpunten in de eerste helft laat Karlijn ook nog doelpunten over voor de rest van haar vakgenoten. Stefan Steenbergen maakt van afstand de 11-10. Janneke van Hielkema maakt van dichtbij de 11-11. Voor het eerst in de wedstrijd komt Zunobri voor te staan na het tweede doelpunt van Tjeerd, 11-12. Roreko maakt weer gelijk, 12-12.

De tweede helft is nog spannender dan de titelstrijd in de Eredivisie. De strijd is nog lang niet gestreden, tot de laatste minuten kon niemand voorspellen wie er met de overwinning vandoor zou gaan. Het momentum ligt op dit moment bij Zunobri. Bij elk doelpunt van Roreko om op gelijke hoogte te komen, neemt Zunobri weer de voorsprong.

Stefan maakt de 12-13. 13-13 gelijk. Rolf Pera, trouwe supporter op de tribune, mocht deze wedstrijd toekijken vanaf de wisselbank. Met nog 20 minuten op de klok mocht hij het veld betreden en met 15 minuten op de klok is hij belangrijk voor Zunobri om de stand tot 13-14 te maken.

Thuis staan de achtergebleven supporters op de banken te springen. Al het harde werk van de afgelopen weken. De beschamende uitslagen, de momenten van trots, alles wordt even vergeten.

Alle ogen zijn gericht op de laatste 15 minuten van de wedstrijd.

Roreko weer, 14-14, maar ook de cruciale 15-14 en het momentum ligt bij de thuisploeg. Het is nu Zunobri die achter de feiten aan loopt. Janneke maakt haar tweede, 15-15. Roreko weer op voorsprong. Fred de gelijkmaker. Roreko op voorsprong. De minuten zijn bijna op, het geloof zeker niet. Stefan maakt zijn derde van dichtbij en brengt beide ploegen weer op gelijke hoogte. Met nog drie minuten op de klok maakt Roreko de 18-17. Het wordt nu wel erg moeilijk om de winst te pakken, en ook het gelijkspel blijft uit. 18-17 is de eindstand en scheidsrechter Keizer fluit af.

Het eerste gevoel bij de ploeg? Balen, heel hard balen. Zo dichtbij, maar toch zo ver weg. Een gevoel dat langzaamaan overging in trots. Terecht. Er is een sportieve en leuke pot neergezet door beide ploegen. Spanning tot de laatste minuten. Doelpunten om van te genieten en bovenal ontzettend veel plezier.

Door: Stefan Steenbergen