Het was in veel opzichten een eerste wedstrijd. De eerste in de nieuwe competitie tegen WSS D1, De eerste klap kan wat dat betreft een daalder zijn. 

En het 8 tegen 8 spel past het team inmiddels als een goedzittende jas.

Ook was het de eerste na de zomervakantie.  De energie was volledig opgeladen. De gebruinde armen en benen en wangen staken fris af tegen het wit en blauwe tenue. Dat beloofde veel goeds. 

Tot slot was het het de eerste wedstrijd op het vernieuwde veld. Wow, dat ziet er strak uit. Kwistig bestrooid met helderwit zand, had het ook wel iets van een beachpartij. 

De dug-outs hadden hun plekjes nog niet teruggevonden,  dus moesten de reservespelers zich behelpen met een houten bankje en wat plastic stoeltjes.  Maar dat kon de pret niet drukken. 

Het weer was goed en de sfeer opperbest. 

Ook al zou er niet eens gespeeld worden, zou ik me uitstekend vermaakt hebben. 

Na de eerste helft was de stand  0-1. 

 

Een achterstand, maar niet onoverkoombaar. De scoringspogingen waren niet van de lucht. 

Geholpen door gastspelers van D2 ontspon zich een spannende  strijd. 

En met resultaat 1-1. 

De sportieve scheidsrechter schatte de overtredingen deskundig, maar soepel in, zodat het spel op geen enkel moment saai werd. 

Tegen het eind van de wedstrijd scoorde WSS nog 2-1. Een tegenvaller die Zunobri tot een uiterste krachtsinspanning stimuleerde. 

En met resultaat: 2-2 in de laatste minuut. 

Ook de eindstand. 

Moe maar voldaan over de eigen inzet konden de spelers weer naar huis voor een lekkere douche en daarna languit op de bank.

 

Door: Marten van Es