De eerste punt viel al snel maar was verdedigend en helaas geen snelle score voor Zunobri en met een tegenaanval scoort Rivola het 1e punt! Gelijk daarop scoort Zunobri dmv Sanne 1-1. En ook Ritola scoort 1-2 . Dat laat Zunobri niet over z’n kant: BAM!: 2-2! En zo vliegen de 1e minuten de kansen over en weer. En wordt er vlot geschoord door beide ploegen.

Bijde veldwissel op 11:30 minuten is de stand 3-6. 

Maar niet lang. Lisanne scoort en het is 4-6. Mooi!

Maar niet lang. Het is binnen een minuut 4-7. Das jammer.

De groenbloezen krijgen steeds minder grip. En met gevolg: Thomas brengt de stand op 5-7. We juichen ons suf op de tribune. 

Iets van Sinterklaas krijgen is leuk maar voor een gewonnen wedstrijd klopt ons hart nog verwachtingsvoller.

En het wordt een oefening in het omgaan met teleurstellingen: twee tegenpunten in korte tijd: 5-9. Ook de ruststand.  

Even tanken en wat van het sint Maartens-snoep dat stiekem is meegesmokkeld wegwerken om het bloedsuiker weer op te krikken. De gezichten staan nog helder en vrolijk. De spelers hebben minder last van de tussenstand dan de toeschouwers op de tribune. 

In de tweede helft rijst het vermoeden dat de zuidlaarders iets bijzonders in hun bidon hadden. Drie punten op rij. Mirte houdt de schade beperkt. 6-12.

Met nog 20 minuten op de klok is het 6-13. 

Ik dwaal even af met mijn gedachten. Niet handig. Bij de veldwissel is het al 6-17. Ik vraag me af of er bij korfbal ook een coulanceregel bestaat. 

Blijkbaar niet, want het gaat onveranderd door.

6-18; 6-19; 6-20. En dat is ook de eindstand. 

 

Hier moeten heel wat pepernoten aan te pas komen tijdens het Sinterklaasjournaal om het een plekje te geven. Maar dat gaat vast lukken, getuige de opbouwende opmerkingen die ik rondom mij hoor. 

 

Resumé: 

wedstrijdpunten: 0

Inzetcijfer: 10.

 

Verslag door Marten van der Es 

Papa van Gijs